Nu we hier toch zijn, hebben we de neiging allerhande vruchten te proberen. En ook hier heb je seizoensfruit. het mangoseizoen is nu ongeveer afgelopen, en de beste jackfruit krijg je vlak voordat de moesson begint. Nu zien we weer andere vruchten in de winkels en op de markt. Veel ervan zijn ook wel in Nederland te verkrijgen, maar smaken daar toch anders dan hier, waar ze rijp van de bomen komen. Zo hebben we onlangs rode drakenfruit gekocht. In Nederland krijg je meestal de variant met wit vruchtvlees. Rode drakenfruit heeft dieppaars, zacht vruchtvlees. De vrucht zit vol met kleine zwarte pitjes, maar ook deze zijn zacht en makkelijk te eten. Het pellen van een drakenfruit is niet lastig. De schil laat makkelijk los en kun je zo van het vruchtvlees af trekken. De smaak is zoet, maar niet heel sterk. Wel lekker. Drakenfruit komt niet oorspronkelijk uit India, of zelfs uit Azië, maar uit Zuid-Amerika. De weersomstandigheden hier zijn echter ideaal voor de vrucht, waardoor hi tegenwoordig ook vaak in Azië geteeld wordt. Vooral in Vietnam.

Kip Madras is een kipgerecht dat mijn moeder regelmatig maakte en dat in de Nederlandse keuken redelijk bekend is.  Toen we in Chennai (de nieuwe naam voor Madras) waren, wilde ik graag eens de echte "Kip Madras" proeven. We hebben meerdere restaurants bezocht en telkens de menukaarten afgespeurd, maar het blijkt dat de Indiërs kip Madras zoals wij dat maken, helemaal niet kennen. Kip Madras bestaat niet.

   Jackfruit ken ik in Nederland uit de blikken, waarin de fijngehakt vrucht zit. Ik gebruik het vaker al vleesvervanger in bijvoorbeeld rendang. Jackfruit is daar uitermate geschikt voor, omdat het een vezelige structuur heeft, waardoor het wel een beetje op draadjesvlees lijkt. Het is moeilijk de stukjes uit blik te zien in de enorme vruchten die we al regelmatig aan de bomen hebben zien hangen. En kennelijk zijn ze nu plukrijp, want op straat in Pollachi stonden meerdere stalletjes die verse jackfruit verkochten. We hadden het al eens geproefd in Kochi, en besloten nog een kleine portie te kopen, om tijdens het lopen op te snoepen. 

   Vandaag was het voor de tweede keer in de afgelopen weken tijd voor een van mijn favoriete Indiase gerechten. Als ik het over Kip Tandoori heb, dan bedoel ik dan niet het slappe curry-achtige sausje van Knorr Wereldgerechten. Kip Tandoori wordt niet gemaakt met smakeloze kipfilet, maar met stukken kip met bot zoals kippenpoten, drumsticks of kippendijen omdat die sappiger blijven. Hier in Pollachi worden de kippen levend op de markt gekocht en ter plekke geslacht, daar waren we eerder op de dag getuige van. De kip is dus lekker vers.

   Het eten hier bestaat natuurlijk niet alleen uit maaltijden. Iedereen die mij een beetje kent, weet dat ik ook een enorme zoetekauw ben. Dat betekent dat ik me hier ook helemaal kan uitleven in allerhande snoeperige lekkernijen. Bij bakkers koop je de heerlijkste taarten, maar die zijn niet zo verschillend van wat we gewend zijn. We hebben ook al aardig wat chocoladetaart mogen verorberen op St. Albert's College. Als toetje had ik laatst een stuk Japanse cheesecake en een paar dagen later een brownie, maar ook dat is bekend en niet typisch Indiaas.

   Naast onze topper de biryani hebben we nog een favoriet hier in Zuid-India. Dat is de dosa.  Een dosa is een soort van grote pannenkoek, gemaakt van een beslag van gefermenteerd linzen- en rijstmeel. Hij wordt zo dun als een flensje en een beetje krokant gebakken en warm geserveerd.

   Ik geloof niet dat ik, sinds onze komst naar India, iets heb gegeten dat niet lekker was. Natuurlijk, sommige dingen smaken beter dan andere, dat is normaal. Maar tóch gaat het soms mis met het eten. En in Coimbatore zelfs bij twee van de drie avondmaaltijden.

   We doen het niet vaak, maak af en toe is het wel lekker on je elektrolyten aan te vullen: een soepje vooraf. Soep is populair in de Indo-Chinese keuken. Deze lobbige Manchow Soup is een heerlijke licht pittige, vegetarische soep die je vaak op de restaurantmenu's tegenkomt. Manchow Soep zit vol groenten (wortel, sperzieboon, lente-ui, kool), knoflook, gember, chilipeper en wordt gemaakt in de wok met sojasaus en een beetje azijn. De soep wordt lobbig gemaakt door het toevoegen van wat maiszetmeel en wordt afgewerkt met knapperige gefrituurde noedels. Hoewel de soep vernoemd is naar Mantsjoerije, ligt de oorsprong van deze soep in de staat Meghalaya in het noordoosten van India.

   Een van de meest populaire gerechten in India is biryani. Biryani is een gemengd rijstgerecht dat meestal wordt bereid met langkorrelige rijst (zoals basmati), specerijen (zoals saffraan) en een laagje vulling (ei, lam, kip, rundvlees, garnalen, vis of groenten). De biryani wordt afgedekt en langzaam gekookt, vaak met het deksel afgesloten om de smaken te behouden. Jaklien en ik eten de biryani met enige regelmaat als lunch, meestal in een gespecialiseerd biryanirestaurant. Biryani wordt geserveerd op een bord als een keurig rond bergje rijst waaronder de vulling verstopt zit, meestal samen met een kommetje raita en pickles. 

   Drinken we in Nederland vooral jus d'orange en appelsap, hier is een enorme voorraad vers fruit aanwezig voor de heerlijkste sapjes. Of, nouja, sapjes... Het fruit gaat in zijn geheel in de blender, waardoor het meer op een smoothie lijkt. Wat ijsblokjes erbij, en je hebt een heerlijk koel drankje. Zo hebben we al mango, ananas, watermeloen, komkommer, gele komkommer, en gember-limoen gedronken. Limoen en gember-limoen wordt ook wel aangelengd met bruisend water, waardoor het een soda wordt met vers fruit.

De Karimeen of Groene Chromide is een soort Cyclide die van nature voorkomt in het zoete en brakke water van de "backwaters" in Kerala. Het is een populaire vis en wordt beschouwd als een delicatesse. Het is de Nationale vis van de staat Kerala. De vis stond al enige tijd op mijn verlanglijst, want ik was hem al eerder op een menukaart tegengekomen. Bovendien hadden we de vis al vers te koop zien liggen bij een vishandelaar aan het strand.

Mango's hangen hoog in de boom en zijn niet zo makkelijk zonder ladder te plukken. Als ze op de grond gevallen zijn, dan zijn ze vaak aangevreten, bijvoorbeeld door vleermuizen. Wespen hebben we hier nog niet gezien.