Afvalproblematiek
Tot nu toe hebben we overal waar we kwamen de mooie kant van het land laten zien. Toch kleeft er aan Zuid-India ook een vervelende schaduwzijde: de afvalproblematiek. Het viel ons direct de eerste dag in Kochi al op, maar ook bijvoorbeeld op het strand: overal ligt afval. Veel plastic, veel kokosnoten, veel random verpakkingsafval. Plastic afval is een ernstig probleem in Kerala en Tamil Nadu. Veel plastic producten worden eenmalig gebruikt en belandt vervolgens in de natuur, waardoor de omgeving wordt vervuild. Kijk maar eens naar de rommel op deze foto's:
Inzameling en -verwerking
In veel steden en dorpen in Zuid-India is er een gebrek aan goed georganiseerde afvalinzameling en -verwerking. Dit leidt tot zwerfvuil op straten en openbare plaatsen. De houding van de bevolking speelt daarin ook een belangrijke rol. Als iemand een verpakking (een flesje water of een bekertje vruchtensap) leegmaakt, wordt het meteen weggeknikkerd, het maakt niet uit waar. Jaklien en ik zijn zo opgevoed dat we ons afval bij ons houden tot je een prullenbak tegenkomt. Als je dat hier doet, loop je soms enorme stukken door de stad voordat je je rommel kwijt kunt. Het aantal openbare prullenbakken is verwaarloosbaar. Soms hebben straatverkopers van water en frisdrank nog wel een afvalbak staan, maar net zo vaak niet. Loop je daar met een lege waterfles in de hand, zie er tientallen om je heen op straat liggen. Dat werkt niet erg motiverend.
Gescheiden inzameling
Gescheiden afvalinzameling is al helemaal een probleem. Er staan her en der wel grote containers voor leeggedronken flessen op straat, maar als je erin kijkt dan zie je dat deze containers gebruikt worden voor alle soorten afval. Toch zijn er ook wel lichtpuntjes: we zien met enige regelmaat mensen met enorme hoeveelheden water- en frisdrankflessen. Blijkbaar is het recyclen toch een businessmodel voor sommige armere Indiërs. In Thekkady sprak ik een paar mensen aan die in een soort van schuur bezig waren met het handmatig sorteren van afval. Ik mocht een foto maken. "This is Business" vertelden ze me.
Op het terrein van St.Albert's wordt het afval wel een beetje gescheiden, althans er staan verschillende soorten bakken. Als je naar de inhoud kijkt valt het met die scheiding wel wat tegen. Of het afval ook gescheiden wordt afgevoerd en verwerkt weten we niet.
Bewustwording en gedragsverandering
Ik heb geprobeerd de studenten van St. Alberts College enig bewustzijn bij te brengen. Op de eerste lesdag na het feest "Finesse 2024" lag het feestterrein vol met rommel. Ik ben samen met de klas het terrein langsgelopen en we hebben samen alle rommel verzameld. Dat was binnen een paar minuten gepiept. Het bevorderen van bewustwording over afvalbeheer en het belang van recycling en hergebruik vormt een belangrijk onderdeel van onze lessen. Dat een docent zelf de handen uit de mouwen steekt om rommel op te rapen is hier echter een cultuurschok. De mensen hier moeten worden opgeleid over het juiste sorteren van afval en het schoonhouden van hun eigen omgeving. Ik wil niet beweren dat het in Nederland allemaal perfect is. Ook in Deventer lopen Jaklien en ik af en toe met een vuilniszak en een grijper rond om de omgeving schoon te houden.
Open riolering
De riolering bestaat in veel van de bezochte steden uit betonnen bakken die aan beide zijden van de weg naast het wegdek lopen, en vaak als trottoir gebruikt worden. De bakken zijn afgedekt met losse stukken betonnen platen, of, regelmatig helemaal niet afgedekt. Kijk je tussen de platen door naar beneden dan zie je het rioolwater door het plasticafval lopen. Met enige regelmaat ontbreken er afdekplaten of is het riool gewoon open. Af en toe zie je er een paar dikke ratten in rondlopen. In Pollachi leek het erger dan in steden als Kochi, Ernakulam en Coimbatore, hoewel het beeld erg per wijk kan verschillen. Wij zien natuurlijk alleen maar kleine stukjes van de miljoenensteden.
Infrastructuur
Het is niet zo dat de overheden helemaal niets doen. Het is gewoonweg lastig gedragspatronen van miljoenen mensen snel te veranderen. Daardoor kom je soms enorme contrasten tegen. Het lijkt erop dat het in veel steden ontbreekt aan de noodzakelijke infrastructuur. Er zijn flinke investeringen in afvalverwerkings-faciliteiten en inzamelingssystemen nodig om het afvalprobleem aan te pakken.
Het introduceren van statiegeld op plastic flessen zou een eerste goede stap kunnen zijn. Een plastic literfles met water kost hier meestal 20 roepies, 22 eurocent. Doe daar 10 of 20 roepies statiegeld bij en verplicht winkeliers om de door hen verkochte plastic flessen weer in te zamelen. Dat zou behoorlijk schelen. Uiteraard is het dan de taak van overheden en industrie om ook de retourlogistiek en de verwerkingscapaciteit op orde te brengen. Dan zou de hoeveelheid plasticafval die nu via de riolen en de rivieren in zee terecht komt flink kunnen verminderen.
Volgens de fathers is een van de achterliggende problemen de corruptie bij de overheid. Hoe dat precies zit, dat kunnen we nu niet zelf beoordelen. Misschien komen we er later nog in contact met mensen die ons van de hoed en de rand kunnen vertellen.
Plastic Overshoot Day
Plastic Overshoot Day markeert het punt waarop de hoeveelheid plastic afval die gegenereerd wordt groter wordt dan de verwerkingscapaciteit van een land. Wereldwijd valt de Plastic Overshoot Day in 2024 rond 5 september. Elk land heeft een eigen Plastic Overshoot Day, die bepaald wordt door de hoeveelheid plastic afval in het land en de capaciteit van een land om daar mee om te gaan.
In India is de Plastic Overshoot Day net geweest, op 23 April. Niet best dus, maar in ieder geval nog beter dan de directe buurlanden Pakistan (18 Feb) en Sri Lanka (2 Feb). Ook in de rijke westerse landen is de plastic recycling nog niet op orde. In Nederland valt Plastic Overshoot Day op 10 November. (Bron: https://plasticovershoot.earth/). Daarbij moet wel gezegd worden dat het plasticverbruik per hoofd van de bevolking in Nederland veel hoger ligt dan in India.
Biologisch afval
Het beheer van biologisch afval, zoals voedselresten en tuinafval, is ook een uitdaging. Compostering en recycling van biologisch afval zijn nog niet wijdverbreid. Veel vaker wordt het gewoon in de fik gestoken. Ook op het terrein van St.Albert's College, waar de campus meerdere dagen per week volledig blauw staat vanwege de verbranding van de bladeren van de Rain Trees. Uiteraard worden alle plastic verpakkingen, kartonnetjes en ijswikkels die de studenten op de campus laten slingeren gewoon mee verbrand. Lijkt ons niet erg gezond voor de studenten.
Initiatieven
We zagen al eerder dat wel degelijk goede initiatieven zijn. Een van die initiatieven is het bedrijf Plastics For Change dat al in 2015 begon met een crowd-funding actie om een gerecycled plastic bedrijf op te zetten. Dit gebeurde o.a. met steun van Anita Broddick van de Body Shop. Inmiddels is Plastics for Change onafhankelijk van The Body Shop en heeft het enige schaalgrootte weten te bereiken. Volgens het jaarverslag verzamelde het in 2022 maar lieft 4496 MT plastic. Net als in Nederland is het ook hier een uitdaging om voldoende toepassingen voor gerecycled plastic te vinden. Bedrijven kiezen nog te vaak voor de makkelijke weg van het gebruik van "virgin" plastic.
Reactie plaatsen
Reacties
Tja, dit zijn toch wel heel andere foto's dan we gewend zijn te zien!
Daar moet toch echt wel iets aan gebeuren, maar dat heeft veel tijd nodig, denk ik. Help hun vast een beetje op weg, succes!
https://www.omdena.com/blog/top-plastic-recycling-organizations-and-companies
zitten ook Indiase startups tussen. En kijk ook eens naar PlasticBank (ook in die lijst).