Één van de dingen die nog hoog op mijn (Jaklien's) verlanglijstje stonden, was een meerdaagse ayurvedische/yoga retreat. En Simon was natuurlijk zo lief dat hij met mij mee wilde. We gingen op zoek naar een resort niet te ver weg, en vonden er een aan de rand van Kochi: Hinterland Village Eco Retreat. Gelegen op zo'n twintig kilometer van St. Albert's College, een uurtje rijden met de taxi. Gezien ons programma voor de komende week in het College, hadden we tot de dinsdag, dus in totaal drie dagen, om ons terug te trekken. We belden op zaterdagmiddag en konden diezelfde avond na het diner al terecht. Dus wij pakten ons koffertje en stapten rond acht uur in de taxi.
We reden dwars door Kochi, maar lieten na Tripunithura de drukke straten achter ons. Hier begon de omgeving als meer landelijk te worden, met, voor zover we in het donker konden zien, grotere huizen in ruimer opgezette tuinen. Ook gingen we voelbaar heuvelopwaarts. Na een uur waren op de plaats van bestemming. We werden opgewacht door Unni, de eigenaar, en een van zijn medewerkers. Deze laatste bracht ons naar onze kamer. Basic, maar met alle voorzieningen. Een bankje om op te zitten, een ruim tweepersoonsbed, A/C en plafondventilator, en een badkamer met douche en toilet. De volgende ochtend zouden we om half zeven gewekt worden voor de yoga-sessie van zeven uur. Welterusten. We dronken nog een glaasje van het klaarstaande "herbal water", lazen een beetje in de meegebrachte boeken, en gingen naar bed.
Yoga
Netjes om half zeven werd er op de deur geklopt: "Goodmorning!" Urgh. We rekten ons met moeite uit en gooiden de benen met een zwaai uit het harde bed. Zittend op de rand probeerden we wakker te worden. Douchen? Ach nee, dat doen we wel na de yoga. Even wat water in het gezicht gooien en makkelijk zittende kleding aantrekken. In de eetzaal stond kruidenthee klaar. We konden nog even snel een kopje naar binnen gieten. Tenminste, Simon met zijn loden slokdarm kreeg het op tijd naar binnen gewerkt. Ik heb de helft aan de plantjes gegeven.
Naast ons waren er die zaterdag nog drie gasten aangekomen. Een jong stel uit Zuid-Duitsland, Johanna en Lukas, dat al zes weken door India had rondgetrokken. En de Duitse Hanna die in de avond rechtstreeks vanaf het vliegtuig naar Hinterland was gekomen, en nog worstelde met het tijdsverschil en de cultuurschok.
Stipt om zeven uur begon de yoga sessie. In het verleden heb ik wel eens wat aan yoga gedaan, maar dat is toch al gauw vijf jaar geleden. En voor Simon was het helemaal nieuw. Natuurlijk wilden wij niet onder doen voor de jongelui die vrij flexibel de poses aannamen, maar al vrij snel moesten we concluderen dat het ons toch wel veel moeite kostte. Gelukkig was deze ochtendsessie vooral een van strekken en ademhaling. De yoga ging anderhalf uur door, en om negen uur stond het ontbijt voor ons klaar: Griesmeelpap met noten en rozijnen. Mijn conclusie na de eerste yogasessie: We zijn dinsdag óf zo fris als een hoentje en herboren, óf totaal gesloopt.
Later op de ochtend, kwamen er nog twee jongedames aan bij Hinterland. Zij bleken uit Zweden te komen: Hannah, die een Engelse vader heeft, en Andrea, die oorspronkelijk uit Colombia komt. Zij hadden ook al wat rondgereisd, en waren naar India gekomen voor de bruiloft van een goede vriend. Om vier uur begon de middag-yogasessie. Deze duurde twee uur. Hij was niet alleen langer dan de ochtendsessie, maar ook flink wat uitdagender (wat, nóg uitdagender?!). We moesten ons op verschillende manieren in de knoop leggen, zowel de armen als de benen. Achteraf bezien, hebben we ons toen wat te veel laten meeslepen. We hebben onze stijve spieren en pijnlijke gewrichten wat te veel onder druk gezet. Voor Simon zelfs zo erg, dat hij de volgende ochtend om half 7 besloot om de ochtendsessie over te slaan wegens pijn in zijn knieën. Omdat bij de massages zijn knieën speciaal behandeld werden, durfde hij het in de middag wel weer aan. Maar we hebben onze inzet ook een beetje aangepast aan onze leeftijd. We kunnen -en hoeven- alles niet zo te doen als de andere deelnemers die de leeftijd hebben van onze kinderen. En al helemaal niet zoals Karen, de yogalerares. Die is zo soepel, dat ben ik nooit geweest en zal ik ook nooit worden.
Door beter te luisteren naar onze lijven en beter onze grenzen te bewaken, lukte het in die middagsessie toch goed om mee te doen, zonder naderhand van top tot teen pijn te hebben. De laatste ochtend konden we ook gewoon op tijd opstaan en weer meedoen om 7 uur. Nee, gesloopt waren we niet. Ook niet herboren, maar het dagritme in Hinterland voelde wel goed.
Ayurveda
Ayurveda is omvat een al meer dan 5000 jaar oude Indiase levenskennis, die vooral in Kerala wordt beoefend. Het omvat yoga (lichaamsbeweging), dieet (voeding), kruidengeneeskunde (heelkunde), massages en stoombaden (wellness). Verschillende kruiden(mengsels) kunnen op diverse manieren worden toegepast: Inwendig in de vorm van thee, drankjes of pillen, en uitwendig in de vorm van zalf, olie of gewoon de pure plant. Uitgangspunt is altijd de hele mens, zowel lichamelijk, mentaal als spiritueel.
Zondagochtend na het ontbijt volgde om 10 een meditatiesessie. Daarna kregen we onze eerste ayurvedische massage. Hierbij word je met kruidige, warme olie ingemasseerd, van top tot teen. Een hoofdmassage maakt er ook deel van uit, dus mijn haar werd ook flink olieachtig vet. Nou is het hier in India niet erg als je haar vettig wordt. Indiase dames hebben namelijk sowieso de gewoonte om hun haar te oliën. Dan pluist het niet en wordt het heerlijk zacht. Ik had gevraagd om wat extra aandacht voor mijn stijve schouder en nekspieren, dus daar ben ik wat uitgebreider behandeld.
Na de massage moesten we de olie nog zeker een half uurtje in laten trekken voordat we mochten douchen. Gezeten in een zachte omslagdoek hebben we even lekker in onze boekjes gelezen, en vlak voor de lunch van één uur uitgebreid gedoucht met een enorme hoeveelheid zeep om de vettigheid een beetje van de huid af te kunnen wassen.
Shree (mrs. Unni) gaf spirituele workshops
Dit ritueel hebben we nog twee keer herhaald, met verschillende toepassing, in de volgende twee dagen. Tijdens de tweede massage kreeg ik bijvoorbeeld een soepel katoenen kussen volledig verzadigd met hete olie op mijn nek en bovenrug. Dat had een fantastisch weldadig en ontspannend effect. Voor het eerst in lange tijd (en dan heb ik het ook over de tijd voordat we naar India gingen) kon ik mijn hoofd bewegen zonder pijntjes in mijn nek! Helaas voelde ik tijdens de avond yogasessie bij het uitvoeren van de garnalenhouding (prawnpose) de spieren weer in hun oude vertrouwde kramppositie terugkruipen.
Gelukkig had ik nog een massagebehandeling in het vooruitzicht. Daarbij kreeg ik een behandeling met kruidenstempels: verschillende kruiden worden samengebonden in een katoenen lap. Vervolgens wordt deze weer verzadigd met hete olie, en wordt hiermee op je lichaam geklopt. En ook de
gezichtsmassage met geurende rozenolie was heerlijk ontspannend. En de hoofdhuid die gemasseerd werd.... nooit in de gaten gehad dat je daar ook ontspanning kunt creëren.
Behalve de massages, kwam er ook een ayurvedisch arts langs. Met hem besprak ik mijn artrose en de uitstralende pijn in mijn heupen en benen, waar we in Nederland nog geen oorzaak en oplossing voor hebben kunnen vinden. Simon had het over de pijn in zijn knieën, die door het té hard je best doen bij de yoga-oefeningen weer flink opspeelde (ja, het is wel duidelijk een teken dat we oud aan het worden zijn). Simon kreeg diverse zalfjes en bladeren mee om zijn knieën te verlichten. Ik heb capsules en een drankje gekregen voor de pijnlijke gewrichten, en voor ons beiden kruiden die helpen bij het afvallen (want dat is inderdaad ook nodig en helpt tegen de pijntjes). Hiervan moeten we elke avond thee trekken en dat 's ochtends op de nuchtere maag drinken.
Alles in de ayurveda is puur natuur, dus we durven het gewoon te gebruiken. En als het helpt tegen de pijn (artrose is helaas niet te genezen), ben ik alleen maar blij. Echt een gevalletje: Baat het niet dan schaadt het niet, lijkt me.
En wat al niet meer
Het eten dat we kregen, was ook gebaseerd op de ayurvedische uitgangspunten. Puur vegetarisch, en bijna alles wat we voorgezet kregen wordt op Hinterland zelf verbouwd en geoogst. De bruine rijst kwam van de rijstpaddies, waar we vanuit de yogazaal op uitkeken. Er waren mensen druk bezig met het poten van rijstplantjes. Verder staan er op het hele terrein diverse fruitbomen en kruiden, die in de ayurveda allemaal hun eigen specifieke werking hebben. Bananen, mango's, drumsticks (een groente) kurkuma, gember....De echte moestuin was afgezet met gaasdoek, om de kippen buiten te houden. Daar groeiden diverse soorten bonen, komkommerachtigen en pompoenen. En nog wel meer, dat ik zo snel niet kon herkennen. En allemaal biologisch. Onze gids door de tuinen was een doofstomme medewerker, die met behulp van een boek met de namen, en met gebarentaal, het een en ander vertelde over de planten.
Er wordt op verschillende plaatsen op het terrein in bassins regenwater opgevangen. Maar er is ook een (overdekt) zwembad, een fitnesstuin, een bibliotheek en je kunt er fietsen huren om de omgeving te verkennen. Het weer was echter niet zo fantastisch, toen wij er waren. Flinke regenbuien zorgden ervoor dat de paden veranderden in stroompjes (de afwatering was wel goed geregeld). Hierdoor was het ook aan de koele kant, slechts 25 graden. Zonder de zon ook net iets te fris om in het zwembad te plonsen. En we hadden onze eigen boekjes bij ons, dus de schaarse vrije tijd hebben we ons prima vermaakt. Neemt niet weg dat het resort van alle gemakken voorzien was.
Toen we na drie nachten en dagen weer in de taxi terugreden naar St. Albert's waren we niet totaal gesloopt, gelukkig. Helaas ook niet volledig herboren. Maar wel weer een heerlijke ervaring rijker.
Reactie plaatsen
Reacties
Ja, dit is een ervaring die de rest van je leven bij je blijft!Fijn, een paar dagen zo lekker geknoemeld en verzorgd te worden. Kun je nog een hele tijd van nagenieten, ook al ben je niet helemaal als nieuw. Groetjes.