Het is even stil geweest van onze kant. Niet omdat er niks te doen was, maar omdat we het druk hadden. De afgelopen week mochten we (eindelijk) weer aan het werk. Nog niet voor alle studenten is het nieuwe schooljaar begonnen. Voor de nieuwe eerstejaars (zowel bachelor als master) zijn de inschrijvingen nog bezig. Zij beginnen pas in juli. De studenten van de MBA (beide leerjaren) beginnen ook pas in juli. Maar de tweede- en derdejaars bachelorstudenten zijn op 3 juni begonnen met het vervolg van hun studie, evenals de tweedejaars masterstudenten.
Voor ons is ook een programma samengesteld. Wij hadden een lesvoorstel gedaan voor sessies van drie uur per groep. Wij gaan de komende weken een aantal studierichtingen langs met onze lessen. Hierin gaan we in op de toestand van de wereld, en hoe we als mensen anders naar onze aarde -en hoe we ermee omgaan- moeten gaan kijken. Zoals we nu bezig zijn, zijn we deze wereldbol aan het leegzuigen, als een groep hongerige vampiers. En binnen afzienbare tijd, zullen we haar helemaal hebben leeggezogen. Daarmee maken we onze eigen overlevingskansen op de lange termijn ook nihil.
Voor hoe het anders moet, gebruiken we het model van de Doughnuteconomie van Kate Raworth, en gaan we in op een circulaire samenleving. Daarna moeten de studenten zelf aan de slag.
En wij mochten afgelopen week met de studenten van de opleiding scheikunde aan de slag. We kregen twee groepen undergraduates, zoals dat hier heet (bachelorstudenten) en een groep postgraduates (masterstudenten). Natuurlijk vonden we het wel een beetje spannend. We hadden de taken verdeeld en voorbereidingen getroffen, met een lichte nadruk op scheikundige aspecten van milieuvervuiling. We waren vooral erg benieuwd hoe de studenten zouden omgaan met de opdracht die we voor ze hadden: Kom met oplossingen voor (milieu)problemen; dit kan zijn op persoonlijk gebied, of op stad-, land- of wereldschaal, en plaats ze in de doughnut die we aan de muur hebben gehangen.
Na de eerste dag waren wij al flink enthousiast, maar na drie dagen nog meer! De studenten vonden de quiz, waarmee we de sessie begonnen, pittig maar leuk. De lezing over wat er misgaat in de wereld was zwaar (maar dat is het onderwerp ook). Maar aan de discussie in groepjes, om oplossingen te verzinnen, werd serieus meegedaan. Het was erg grappig te merken dat geen enkel groepje graag als eerste een post-it op de muur wilde plakken. Studenten hier zijn niet gewend dat ze op eigen initiatief door de klas mogen gaan lopen. Maar toen er eenmaal een paar gele briefjes hingen, kwam de nieuwe aanwas steeds sneller.
Om de oplossingen te bespreken, lieten we de verantwoordelijke student zijn oplossing uitleggen voor de groep en stelden een paar kritische vragen. We hadden drie zeer verschillende groepen, zowel qua samenstelling als qua groepsgrootte, maar na afloop waren de studenten net zo enthousiast als wij. We kregen zelfs twee keer een spontane dankspeech. Nu voor ons de kop er af is, gaan we vol goede moed verder. Komende week gaan we naar de BBA en de opleiding journalistiek.
Reactie plaatsen
Reacties
Jullie zijn goed bezig, heel interessant! Fijn zo door te kunnen gaan, succes!