Aan de noordkant van Ernakulam loopt de rivier de Periyar. In de Western Ghats aan de noord en oostkant van Kerala ontspringen 44 rivieren. Drie daarvan bereiken de zee in in de staten Tamil Nadu en Karnataka , 41 voeren hun water af in delta's in Kerala zelf. Deze rivieren komen uit in de backwaters en voeren zo hun water af in de Arabische zee. De Periyar is nauw verbonden met Kochi. De watervallen bij Athirapally, waar we onlangs zijn geweest, liggen in een aanvoerstroom van deze rivier.
Net als de andere rivieren van Kerala, is de Periyar een regenrivier. Dit betekent dat met het stilvallen van de bovenstromen, de rivier hier bij Kochi ook heel laag staat. Ook liggen er diverse dammen in de loop van de rivier, aangelegd om de afvoer van het regenwater te vertragen en het water te gebruiken voor irrigatie. Daardoor komt de rivier stroomafwaarts nooit helemaal droog komt te staan. In mei, toen het net een beetje begon te regenen, hebben we met de kinderen van Father Shaiju's parochie gepicknickt aan de oever van de rivier vlakbij Aluva. Wij vonden toen het uitzicht al weergaloos mooi. Mede daarom besloten we nog een keer terug te gaan.
We namen de metro naar het eindpunt, in Aluva. Nu een deel van Kochi, ooit een eigen dorpje. In Aluva staat nog een oud paleis, dat nu dienstdoet als overheidsgebouw, wat we graag wilden zien. En aan de overkant van de Periyar rivier ligt een tempel, die ieder jaar tijdens de moesson overstroomt. Daar wilden we ook graag een kijkje nemen.
We namen de kortste weg naar de rivier. Het voormalige paleis ligt aan de straatkant in een weelderige tuin. De bewaker vertelde ons, dat het paleis gebruikt wordt voor gasten van de regering van Kerala, als zij in Kochi verblijven. Als toeristen mochten we echter niet de tuinen in. Vanaf de waterkant was het paleis beter te zien. Daar liggen terrassen, waar je zomaar een prinses kunt voorstellen die uitkijkt over de rivier.
Niet veel verderop lag nog een modern tempelklooster aan de rivier, de Adwaithasramam Aluva, Sree Narayana Guru Temple. Gebouwd in de jaren tachtig deed het ons qua bouwstijl een beetje aan als een moskee. Ook hier weer een mooi aangelegde tuin langs de rivier, maar deze mochten we wel betreden.
Via een voetgangersbrug kun je hier de Periyar oversteken naar de Aluva Mahadeva Temple. Dit is de tempel die ieder jaar in het regenseizoen overstroomt. We wandelden de brug over. Tegen het eindpunt was duidelijk dat we de tempel zelf niet zouden kunnen bereiken. De brug eindigt op zo'n vijftig meter van de tempel. En dat is nu midden in het water. Het was wel mogelijk naar de droge oever te waden. Het water stond maar kniehoog, zagen we bij de mensen die de rest van de oversteek maakten. Maar wij besloten dat we er niet echt op gekleed waren en staken gingen terug naar het paleis.
De rest van onze wandeling ging langs de hoofstraten van Aluva. Het viel ons vooral op dat er enorm veel scholen stonden, vlak bij elkaar. Van allerlei niveaus: Basisschool, lower secondary (onderbouw middelbaar) en higher secondary (bovenbouw middelbaar). Ook typisch Indiaas: de scholen die we tegenkwamen waren gescheiden meisjes- en jongensscholen.
Inmiddels was het begonnen te regenen. En niet zo zuinig ook niet. Er ontstond een modderrivier op de weg, die vanaf de parkeerplaats naar de put enkele tientallen meters verderop stroomde. Na wat te drinken en een snackje in een restaurant, vervolgden we toch maar onze weg. We waren immer voorbereid op pad gegaan en hadden onze paraplu's bij ons. Tegen de tijd dat we weer bij het metrostation aankwamen, was het weer droog.
Vervuiling
Helaas is de benedenloop van de Periyar ernstig vervuild. In het gebied rond Eloor, zo'n 12 kilometer ten noorden van ons, zijn bijna 300 chemische bedrijven gevestigd. Bedrijven in deze industriële zone lozen hun ongezuiverde afvalwater op de rivier. Greenpeace India beschrijft de benedenloop van de Periyar als een beerput van giftige stoffen, met alarmerend hoge niveaus van DDT, Endosulfan (een insecticide), chroom-6, chroom-3, cyanide, BHC, zink en lood. Deze situatie is ontstaan vanaf 1943 toen het eerste chemische staatsbedrijf, FACT (Fertilisers and Chemicals Travancore) zich er vestigde. FACT is uitgebouwd tot een multinational die een enorme diversiteit aan giftige chemicaliën produceert.
DDT
DDT wordt geproduceerd door een ander Indiaas staatsbedrijf, HIL (Hindustan Insecticides Ltd.). DDT is in Nederland al sinds 1973 verboden vanwege de schadelijke gezondheidseffecten. DDT kan leiden tot ademhalingsproblemen, huidirritatie en kan het zenuwtelsel aantasten en leiden tot symptomen zoals duizeligheid, hoofdpijn, trillende handen en verwardheid. Ook wordt het in verband gebracht met kanker en problemen met de vruchtbaarheid. Hier en in Afrika wordt het nog steeds gebruikt bij gebrek aan een effectief alternatief ter bestrijding van de malariamug. Pogingen van het Wereldnatuurfonds om DDT wereldwijd te verbieden zijn mislukt.
Reactie plaatsen
Reacties
Jullie kunnen wel een boek gaan schrijven over dit avontuur, zo langzamerhand.