We zijn heel blij met onze medebewoners hier op de campus. Stuk voor stuk Malayali (inwoners van Kerala), en Brother Edwin is zelfs gewoon van Kochi. Dus als wij vragen wat er leuk is om te gaan bekijken, weten zij ons wel wat tips te geven. Één tip die we kregen, was om Hill Palace in Tripunithura te gaan bekijken.
Hill Palace is een paleis gebouwd in 1865 voor de toenmalige Maharadja van het koninkrijk Cochin/Kochi. Voor zijn verhuizing naar Tripunithura, woonde de Maharadja en zijn regering in Thrissur, zo'n 90 kilometer verderop. De reden voor de verhuizing is wat lastiger te omschrijven.
In het koninkrijk Kochi werd de erfopvolging geregeld door de vrouwelijke lijn. Niet dat de vrouwen veel te zeggen hadden. Maar dit betekende dat niet de zoon van de koning voor erfopvolging in aanmerking kwam, maar de zonen van zijn zus(sen). En als hoofd van de staat, was de moeder van de koning de belangrijkste persoon. De koning mocht regeren in haar naam, en de plaats waar zij woonde werd gezien als de feitelijke hoofdstad van het koninkrijk.
De zoons van de koning verlieten het koninklijk huis zo gauw zij gingen trouwen (en waren dus geen prins meer), maar zijn dochters bleven prinsessen en belangrijk voor het leveren van de nieuwe troonopvolgers. De oudste zoon in de vrouwelijke lijn was zo de eerste in lijn voor de troon.
Maar halverwege de 19e eeuw woonde dus de moeder van de Maharadja in Tripunithura, terwijl zijn regering in Thrissur was gelokaliseerd. Van lieverlee werden er steeds meer regeringstaken en functionarissen verhuisd naar de koningin en haar hoofdstad, en in 1865 verhuisde dus ook de koninklijke familie.
Het paleis bestaat uit zo'n 49 gebouwen, verspreid over zo'n 22 hectare land. Het complex herbergt nu 3 musea, het Centre for Heritage Studies, een hertenpark en in de uitgestrekte voormalige tuinen leven weer allerlei zeldzame dier- en plantensoorten. Een groot deel van die tuinen is tegenwoordig niet toegankelijk voor het publiek. Dat geeft de flora en fauna de kans zich te ontwikkelen. En misschien maar goed ook: ik persoonlijk heb niet veel behoefte om giftige slangen en dito salamanders tegen te komen.
Het paleis ligt, zoals de naam al doet vermoeden, bovenop een heuvel. Tenminste, het hoofdgebouw. Nadat we uit onze Über-taxi waren gestapt (echt een uitvinding dat Über. Je kunt je vervoersmiddel kiezen, je weet van tevoren je ritprijs en kunt dus niet afgezet worden door de chauffeur en, wat heerlijk, alle auto's hebben airco!) en wat hadden gedronken, begonnen we aan de klim naar boven. Al tijdens het bestijgen van de trappen werd ons duidelijk dat het inderdaad een heel rijk paleis moet zijn geweest. De vele terrassen vol met bloemen, tientallen fonteinen en waterpartijen en bovenaan de grote trap een wit gebouw in koloniale stijl.
Eigenlijk, zo leerden we later, was het hoofdgebouw het laatste dat gebouwd werd. Het eerste gebouw, het oorspronkelijke woonhuis van de Maharadja, lag achter de heuvel, en was gebouwd in oorspronkelijke Kerala bouwstijl: vierkante laagbouw van acht kamers die allen gelegen waren rond een binnenplaats waar een bassin een prominente plek innam. Toen het hele complex af was, verhuisde de koninklijke familie naar het paleis zelf. Daarin is nu een tentoonstelling te zien over het koningshuis van Kochi. Echt een magnifiek bouwwerk, met een kern van kamers, met daaromheen brede, overdekte gangen waar je zo de prinsessen van weleer kunt zien rondslenteren. Schitterende houtsnijwerken, handgeschilderde tegeltjes, versierde houten plafonds. Met als topstuk de massief gouden kroon die de toenmalige Maharadja Veera Kerala Varma in 1503 kreeg van de Portugese keizer Immanuel.
Een klein stukje van het paleis is gereserveerd voor archeologische vondsten. Helaas bestond de expositie daar voornamelijk uit kopieën van stukken die elders in India zijn gevonden, die bewijzen vormen van een behoorlijk ontwikkelde beschaving in de steentijd.
Het paleis en de overige gebouwen zijn nog in redelijk goede staat gehouden. De tuinen daarentegen hebben de tand des tijds niet zo goed doorstaan. Vrijwel alle vijvers en fonteinen staan leeg. Een flink deel daarvan is ook nog een behoorlijk overwoekerd. De meeste muurtjes rond de terrassen hebben ook hun beste tijd gehad. De grond is hard en uitgedroogd. De meeste bloeiende planten staan in potten opgesteld. De hele dag lopen er mensen rond om ze water te geven. Maar juist dat ruïneuze uiterlijk heeft ook wel weer zijn charme. De vergane glorie van een grote dynastie. Misschien is het nog wel mooier dan wanneer alles in perfecte staat was opgeknapt.
Reactie plaatsen
Reacties
Dat is een mooi stukje geschiedenis, heel interessant.
Fijn dat jullie zo mooi de weg wordt gewezen daar.
groetjes, Toos.
Is de laatste foto een trompet schelp? Welke schelpen liggen in Kochi op het strand?
Hallo Henk, dat is inderdaad een trompetschelp. Gedeeltelijk verzilverd, in het museum.
Er liggen niet veel schelpen op het strand, helaas.