Weekend in Kochi

Gepubliceerd op 5 maart 2024 om 18:21

   Wat een luxe! Na om 8 uur wakker te zijn gemaakt met het Indiase volkslied, stond in de eetkamer het ontbijt voor ons klaar. We moeten er wel een klein stukje voor lopen, maar dat went snel genoeg.

   Aan het eind van de ochtend besloten we om nog een keer naar Fort Kochi te gaan en daar The Dutch Palace te bezoeken. We vertrokken na de lunch te voet naar de boat jetty. Onderweg kwamen we een supermarkt tegen, waar we wat te drinken en te knabbelen hebben gekocht, én een paraplu/parasol, zodat je altijd in de schaduw kan lopen. Je ziet hier veel mensen, voornamelijk vrouwen, met een paraplu lopen en ik vond dat wel een goed idee.

   Nog een drukke weg overgestoken, en toen waren we bij de waterkant. Een lange boulevard loopt daar een heel eind langs de zee. Omzoomd door grote bomen, en met een licht briesje vanaf het water, is het een heerlijke plek om te wandelen -- hoewel misschien niet op het heetst van de dag. Na het kopen van de kaartjes voor de overtocht, waren we nog steeds verbaasd over de prijs: 6 rupees per persoon , dat is zo'n 7 eurocent.   

   Op het eiland van Fort Kochi gingen we lopen maar the Dutch Palace, of Mattancherry Palace, zoals ze het ook wel lopen. Daar vlakbij is ook een Joodse wijk, of wat daar van over is, en het oudste Europese kerkhof in India: het Nederlandse Joodse kerkhof. De weg erheen leek wat op een achteraf straatje, met vervallen huizen en wat vooral slecht onderhouden winkeltjes. Sommige ook hier duidelijk op toeristen gericht. Op een hoek stond een groot pand met een groot bord "museum" er op. Bij wat nadere bestudering, en een praatje met de beheerder, bleek het een particuliere verzameling oude, voornamelijk hin doeïstische kunst te zijn. En geen echt museum, maar vooral een handelaar. Toch hebben we daar flink wat tijd doorgebracht, want wat een mooie voorwerpen en meubels stonden er! Schitterende beelden van Hindoe-goden, lampen met gekleurde stukjes glas, bont beschilderde meubels met afbeeldingen uit de Mahabharata, olifantan van allerlei verschillende materialen. En vervolgens werden we door de beheerder/conservator (?) meegenomen naar de andere kant van de straat, waar zich nog een deel van de collectie bevond.

   Hoewel we genoten van al dat moois, wilden we ook nog verder naar Mattancherry Palace, maar de beste man wilde ons niet graag laten gaan. Steeds opnieuw probeerde hij ons te paaien met weer een ander hoekje, met weer ander pronkstukken. Uiteindelijk is het gelukt weg te komen, nadat we om zijn visitekaartje hadden gevraagd en we hadden beloofd dat we nog echt wel een keer terugkomen voordat we Kochi verlaten. En dat was zelfs geen leugen. 

We ploeterden voort door in de hitte, en kwamen aan bij het paleis. Het ziet er niet erg paleis-achtig uit, maar is wel heel oud. Een deel ervan is omgebouwd tot een tempel, een daardoor niet toegankelijk voor het grote publiek. Maar de trap op kwamen we bij de ingang van het museum dat er nu gevestigd is. Oorspronkelijk was het paleis gebouwd door de Portugezen, voor de koning van Kochi, als schadeloosstelling na het vernielen van een tempel. Deze koning heeft de muren laten beschilderen met tempeltekeningen uit de Ramayana.  Drukke schilderingen, waar per paneel hele verhalen afgebeeld werden. Helaas mochten deze muurschilderingen niet gefotografeerd worden. Het paleis wordt the Dutch Palace genoemd door de renovaties die de Nederlanders van de VOC uitgevoerd hebben tijdens hun tijd in Kochi.

 Ondertussen liep het alweer tegen sluitingstijd, dus we moesten naar buiten. Moe van alle indrukken zijn we met de riksja teruggegaan naar de boot, en na de overtocht ook met de riksja naar St, Albert's. Om half 9 weer gegeten met de fathers en brothers. De Chairman was er niet, wel Father Shine, de secretaris, Father Jenson, de penningmeester, Brother Rimesh die zich over de gasten bekommert en Brother Edwin.

 

   Zondag hebben we echt bijna de hele dag geluierd. We hebben wat gewinkeld in de grote, ge-airconditionede kledingzaak tegenover onze kamer, en zijn gaan lunchen in een klein biriyani-restaurantje verderop in de straat, maar verder is er die dag niet zo veel gebeurd.

Reactie plaatsen

Reacties

Toos Bongers
een jaar geleden

Na zo'n prachtige maar ook vermoeiende dag waren jullie ook wel aan een dagje rust toe!

Tjeerd van der Meulen
een jaar geleden

Wat ontzettend leuk en interessant dat jullie op deze website verslag doen van jullie reis! Ik ga jullie met grote interesse volgen. Geniet!
Tjeerd