Er komt heel wat op je af, zo in die eerste paar dagen. Deze woensdag zouden we in de middag een afspraak hebben met Geo. Hij had een vergadering tot half twee, en daarna zouden we de koppen bij elkaar steken over wat wij twee precies zullen gaan doen. Dus in de ochtend konden we het rustig aan doen, wat we dan ook deden. uitslapen tot na 9 uur, uitgebreid ontbijten. Het bijwerken van de blog duurde een eeuwigheid, door zeer instabiele WiFi op onze hotelkamer) gingen we een stukje lopen, op zoek naar een plek om te lunchen.
Tijdens die wandeling kwam het bericht van Geo dat de vergadering uitliep, dus dat we hem een andere keer zouden moeten spreken. Kwam dat even goed uit! Het eerste wat ons te binnen viel, was een bezoek aan Fort Kochi, de plek vanwaar eerst de Portugezen, vervolgens de Nederlanders en tenslotte de Britten over de stad en het koninkrijk heersten. Het fort ligt op een eiland voor het vasteland van Kochi. Om erheen te gaan bestelden we een Uber.
Ons was verteld niet zomaar in een riksha te springen, omdat de riksha-wallahs je flink wat geld zullen proberen afhandig te maken. we zien er nou eenmaal uit als buitenlanders, en dat zullen ze uitbuiten. Beter reizen met de bus of de metro, of dus met Uber. Je krijgt dan vooraf een prijs opgegeven, en hebt geen nare verrassing achteraf dat je teveel moet betalen. En ook word je op de meest efficiënte manier van A naar B gebracht.
De rit naar Fort Kochi, gelegen op een eiland voor de kust van de stad, duurde bijna een half uur. Ondanks de herrie van de riksha en het getoeter van het omringende verkeer, was dat geen straf. Beetje de omgeving bekijken terwijl er een warm windje in je gezicht waait. Toen we aankwamen bij Fort Kochi, en de chauffeur hadden betaald, was al snel duidelijk dat dit toch echt wel een toeristen hotspot is. Vlak voor ons stond een groep van zo'n 15 Europese toeristen, die wat uitleg kregen van hun gids. Snel weg hier!


Er liep een pad richting het strand, dat wij besloten te volgen. Langs de weg het ene na het andere stalletje met prullaria. Slippers die in de jaren '80 populair waren in Nederland, sapjes, frisdrank, sjaaltjes, plastic prullaria, slingers met olifanten. Veel van die dingen kun je in Nederland ook kopen. Het meest interessant waren de stands met verse kokosnoten. Deze lijken in uiterlijk niks op de kokosnoten die wij kennen, en ook de smaak is anders. Daar wilden we er wel één van proberen. Lurkend aan het rietje, kwamen we bij het strand, waar vissersnetten aan houten stellages in de zee hingen.
Echt een plek om foto's te maken. Wat natuurlijk de hele groep Europeanen ook deed. Toen we doorliepen, kwamen we in hun slipstream terecht, tot we ontdekten bij de ingang van een versterkte villa (de Bastion Bungalow) te staan. Hier was een museum in gevestigd over de geschiedenis van Kochi, en de handel met het westen. Daarover heeft Simon een heel stuk geschreven bij de "verhalen", dus dat ga ik hier niet doen.
Op weg naar de uitgang werden we aangesproken door een paar toeristen (!) uit Delhi. Waar wij vandaan kwamen (Nederland) en of we het hier ook zo warm vonden (Ja) en hoe lang we bleven (Half jaar). Vervolgens hebben we nog een uurtje rondgewandeld door verschillende toeristische, maar daardoor dus wel behoorlijk onderhouden, straatjes met namen als Princes Street en Burgher Street. De gebouwen hier zagen er behoorlijk gerenoveerd en goed geschilderd uit, in tegenstelling tot veel andere stukken die we inmiddels gezien hebben.
We hadden geen zin in weer een lange rit met de riksha terug naar het hotel, en besloten met de ferry naar het vasteland te varen. Er lagen twee boten aan de kade, en we moesten de ene boot doorkruisen en op de tweede boot stappen die ons over zou zetten. Dit tochtje duurde maar zo'n 10 minuten. Vervolgens in het drukke verkeer nog eens 10 minuten met een niet-uber riksha terug naar het hotel. Dus ongeveer de helft van de tijd in minder dan de helft van de prijs. We weten wel wat we de volgende keer gaan doen.
Rond acht uur werden we opgehaald door father Shaiju na een spontane afspraak, om te gaan eten. Hij heeft ons meegenomen naar Bolgatty Palace, ook een plaats die met de Nederlanders verbonden is. Gebouwd in 1744 als huis van de gouverneur, is het nu een hotel. Enkele van de kamers zijn opnieuw ingericht in oude stijl, en het is een geliefde plaats voor bruiloften. Daarna hebben we nog een stuk gewandeld over de promenade langs mangroves.

Reactie plaatsen
Reacties
Dat is waar je voor gekomen bent. Heerlijk.