We zijn op weg!

Gepubliceerd op 28 februari 2024 om 08:36

   Zondagmorgen 25 februari loopt de wekker af om kwart over zes. Na een snelle kop koffie en een live-versie van Tetris om de koffers in de auto te proppen, vertrekken we naar Schiphol. Inchecken, koffers afleveren - o nee, nog even snel wat electronica uit de ruimbagage halen. Douane door - schoenen uit, riem af. En dan het eerste van drie vliegtuigen in. Voor mensen die vrijwel nooit vliegen, is dat voor ons best een enerverende start van de dag.

   Eerste vlucht: half uur vertraging. Gelukkig hebben we wind mee, waardoor we maar 20 minuten later aankomen. Dat maak de overstap op Frankfurt nog steeds een heel korte. En Frankfurt is een heel grote luchthaven. Alarmerende berichtjes in de App: u haalt de aansluiting mogelijk niet. Gelukkig staan de gates goed aangegeven, en natuurlijk halen we de aansluiting. De vraag is alleen, of onze koffers ook in het vliegtuig naar Delhi zouden zitten. Daar zullen we pas achter komen aan de andere kant van de wereld.

   Halverwege de vlucht hebben we allebei last van een houten zitvlak. Niet gewend zo veel te zitten. en we moeten nog zoveel uur. Wel leuke films in het vliegtuig: Barbie, Memory en Downton Abbey. Bollywoodmuziek om wat bij weg te doezelen. Prima maaltijden, ook vegan, hoewel de midnightsnack voor mij wat tegenviel (vegan club sandwich, terwijl iedereen anders een warm gevuld broodje kreeg).

   Midden in de nacht komen we aan op Delhi Indira Gandhi Airport.

  In Delhi hebben we ruim drie uur overstaptijd. Meer dan genoeg, dus we doen het lekker rustig aan. Om half twee 's nachts is het vliegveld bijna net zo druk als Schiphol op een dag buiten het seizoen. Eerste door de douane, uitstapkaarten (waar ga je naar toe, waar verblijf je) ingevuld en afgegeven aan de douanebeambte. Op naar de koffers. En even is het spannend of ze wel op de band zullen liggen. Maar gelukkig: al snel doemt mijn opvallende flamingo-roze koffer op. Nu nog de koffer van Simon, maar ook die blijkt op de band te liggen. We zijn in India!

   We lopen direct door naar onze aansluitende vlucht. Ondertussen heb ik bedacht dat we nog wat electronica in de grote koffers hebben, dus nog even snel een en ander omgepakt. We willen hier toch niet worden tegengehouden omdat we iets niet goed gedaan hebben.

   De koffers weer inleveren is geen probleem. Dan weer door de douane. Deze keer moet alles met een stekker of een accu uit de bagage en los door de controle. We hebben nogal wat bij ons, dus we vullen 5 bakken die door het röntgenapparaat moeten. Natuurlijk weer met schoenen en riem en verder alles van metaal. Door de poortjes (een aparte voor vrouwen), waarbij het bij mij begint te piepen. Ik mag met een vrouwelijk officier achter een gordijn om mij nog een keer te laten controleren. Er zitten metalen kraaltjes aan mijn broek. En dan mogen we de handbagage weer inpakken. We hebben hier in ieder geval van geleerd, hoe we de bagage op de terugweg moeten inpakken!

   Was het tweede vliegtuig een ruime Boeing 747, nu zitten we drie uur lang in een klein en krap vliegtuig met behalve wij twee, vrijwel alleen maar Indiers. Om zes uur krijgen we ontbijt. Voor mij een vegan Indiaas ontbijt. Simon mag kiezen. Omdat hij de vriendelijke dame die het hem aanbiedt niet verstaat, kiest hij maar wat. Het blijkt en Engels ontbijt te zijn, met gebakken aardappels, baked beans en scrambed eggs.

   Ook deze vlucht hebben we de wind mee, en landen 20 minuten te vroeg op Cochin International Airport. De warmte was in het vliegtuig al voelbaar, maar wanneer we uitsteppen slaat de hitte in je gezicht. Het is 8 uur 's ochtends en het zweet breekt me al uit.  Koffers ophalen, even snel een beetje opfrissen, en als we naar buiten stappen, staat daar father Shaiju om ons te verwelkomen. Wat leuk om hem eindelijk te ontmoeten, na het online-contact van de afgelopen driekwart jaar.  

   Father Shaiju neemt ons mee naar een eettentje voor een typisch Kerala ontbijt met rijstpannenkoekjes, rijstnoedels, soort van rijstpoffertjes en verschillende curries en twee soorten kokoschutney. Heerlijk! Dan brengt hij ons naar het hotel, waar we, na te zijn ingecheckt, in onze ge-airconditionde  kamer op een heerlijk bed als een blok in slaap vallen.

Reactie plaatsen

Reacties

Gerda Harmsen
een jaar geleden

Ik lees graag mee met jullie reis.....wat een mooie stap en zeker een het doel waar jullie achterstand.

Leo Hulsker
een jaar geleden

Fijn dat de reis goed is verlopen. Dat gedoe op vliegvelden is af en toe net een slapstick, haha. Benieuwd naar jullie avonturen.